Mezun olduktan kimimiz 40, kimimiz 50 yıl sonra ziyaret ettiğimiz okulumuz

SİVAS ÖĞRETMEN OKULU MEZUNLARINDAN, OKUL ANILARI

16 Mart Öğretmen Okullarının 161. yılını kutladık., Bu sayfada, Sivas Öğretmen Okulu ndan mezun olan ve bize öğretmenlik yaparak, feyzlerinden ilham aldığımız bazı öğretmenlerimizin, çıkardığımız albüm nedeniyle, 16 yıl önce , bana verdikleri anılardan bir demeti sunuyorum.
Zaman , zaman anılara devam edeceğim.

Burhan BURSALIOĞLU

Y.İzzettin UZUNCA’ dan – İlköğretim Müfettişi - Emekli


Yıl 1947, soğuk bir Kasım gecesi , Erzurum’dan gelerek Sivas tren istasyonuna üç beş arkadaş iniyoruz. Erzurum’da gündüzlü iken Sivas Öğretmen okuluna yatılı verilmişiz.
Gece soğuk. Ne yapacağımızı bilmez haldeyken bir ses “ Öğretmen okulu talebeleri…Öğretmen okulu talebeleri… diye bağırıyor. Koşuyoruz. Orta yaşlı bir adam “ Haydı faytona sizi okula götüreceğim; müdür bey sizi bekliyo “ diyor. Tahta bavullarla faytona doluşuyoruz.. Gece yarısı okula vardığımızda, Müdür Şevki Oktay bizleri “Hoş geldiniz evlatlarım “ diye karşılıyor. Hemen yemekhaneye alıp karnımızı doyuruyor ve yatakhanemize bizleri yerleştiriyor.
Erzurum dan bir telefon haberi ile gece yarısına kadar öğrencilerini bekleyen müdür…
Bu ancak, Sivas Öğretmen Okulu ruhudur. 1993
* * *

Fazıl Berki ERDİNE ‘ den - Zamanımızın kimya öğretmenimiz. – Nur içinde yatsın

Sevgili Burhan unutamadığım bir anı istedi.
Sizlerle beraber olduğum yılların hiçbir anını unutamadım ki…
Hangisini anlatayım.
Sevgi, saygı dolu Hüsnü Ercan’ı mı, Ayhan Bilgin’i mi desem?
Hüsnü tüberkülozlu. Ziyaretine gittiğimde, götürdüğüm meyveleri soyup verirdi. Moralini yükseltmek için çekinmeden yerdim.
Ayhan annesini kaybetti Tosya’ya götürdüm. Anneme anne,babama dede derdi. Evin insanı olmuştu.
Hüsnü’yü apandisitten, ayhanı kalpten kaybettik. Ruhları şadolsun..
Tanrı hepimize de sağlıklı, mutlu yıllar versin. 1993

* * *

Hasan AKINER’ den – İlköğretim müfettişi – Emekli

1938 in Ekim’inin sonlarında, Ulus gazetesinde Sivas Öğretmen Okuluna kabul edilenler arasında adımı gördüm. Öğretmen olabilmenin sevinç ve heyecanı içinde, 3 arkadaşımla Sivas’ın yolunu tuttuk. Sonbaharın güzel günlerinden biriydi. Açık güneşli havası, hafif meltemi ile bizleri büyüledi. Karmakarışık duygularla okula ulaştık. Kapıda, spor giysili birisi dolaşıyordu.
“Amca biz yeni öğrencileriz “ dedim. Önce kaşlarını çattı, sora gülümseyerek bizi içeriye aldı.
Konuştuğumuz, Edebiyatçı Necdet Sancar değil miymiş!.. 1993

* * *

Necmettin ÖZCAN’ dan - Zamanımızın Matematik öğretmeni: Ankara’da
yaşıyor


Bir gün, Öğretmenler odasında otururken, rahmetli Rıza dikmen içeri girdi.
“Kardeşim, sen bu çocuklara ne yaptın? “
“ Ne yapmışım? “ dedim.
“ Okul çapında bir anket yaptım. Sorulardan biri - En çok sevdiğiniz öğretmenin ismini yazınız – dı. Bütün okul istinasız senin adını yazmış. Ne yaptın da bukadar sevildin? “ dedi.
“ Ben bütün öğrencilerimin adını, soyadını, sınıfını, şubesini,numarasını, memleketini bilirim. Bu benim onlara olan ilgimden, sevgimden ileri gelir. Onlar da buna karşılık vermişler “ dedim.
“ Haklısın “ dedi. 1993