KÖY  ENSTİTÜLERİN         KURULUŞUNUN  81. YIL  DÖNÜMÜ                               KUTLU  OLSUN

Burhan BURSALIOĞLU

                    Bugün Köy Enstitülerinin kuruluşlarını 81. yıl dönümü. Bu okullardan mezun olan ,halen yaşamakta olan öğretmenlerimizin bu güzel günleri kutlu,  mutlu olsun  ve Tanrıdan sağlık ve uzun ömürler diliyorum.

                Bu güne kadar bu okulların Ülkemize  ne kadar  çok   faydalı olduğunu  kısa bir  zamanda tüm halkımız ve dünya ulusları öğrenmiş oldu. 

                Ama ne yazık ki, kendi şahsi menfaatlarına dokunulacak korkusu içinde olanlar, güçlerini kullanarak bu okulların kapanmasına öncülük etmişlerdir. Aslında, Ülkemizin ilerlemesini engellediklerinin  farkında olmadılar. Ama ne yazık ki, bunun farkında dahi olmuş olsalar, bu okulların kapanmasına alkış tutarlardı.

                                 Köy enstitü öğrencileri          

                Köy Enstitünden mezun olan öğretmenlerimizin bu Vatana çok kısa zamanda yaptıkları  gerek sosyal, gerek ekonomi, gerekse  eğitim alanındaki gelişmeler, yıllardır dile getirilmekte olup, hiç bir, kapatılmış bir kurumun yıl dönümleri, Köy Enstitülülerininkiler gibi , yep yeni ve coşku ile kutlanmamaktadır. 

                Size Köy Enstitülerinin bu ülkeye yaptıkları hizmetleri anlatmayacağım. Çünmkü bunların pek çoğunu bilmektesiniz. 

                Size bir hikaye anlatmakla bu günkü yazımı bitireceğim.

                Bir  Amerikan uçağı,İstanbul - New-York seferini yapıyordu.

                 Bir süre sonra ışıklar sönünce, yolcularda bir panik başlar.

                Ardından bir anons duyulur.

                ---İçinizde Elektrikten anlayan var mı?

                Herkes birbirine bakarken, yaşlı bir yolcu parmağını kaldırır, ve davet üzerine hostes, yaşlı beyi makine dairesine götürür.

                Bir müddet sonra tüm ışıklar yanar. Yolcular alkışlarlar. 

                Yaşlı  yolcu, eli yüzü kirlenmiş bir durumda lavaboya   giderek temizlenir ve alkışlar arasında yerine oturur.

                Uçak Atlantik ortalarında iken pilotun anonsu duyulur.

                ---Sayın yolcular, motorlarımızdan biri bozuldu. Sakın panik yapmayın. Ben sizi diğer motorla, Amerika'ya    ulaştırırım. Eğer içinizde motordan anlayan biri varsa, buraya rica edeceğim.

                Yolcular  gene birbirlerinin yüzüne manalı manalı bakarken, elektrik arızasını gideren yaşlı yocu parmağını kaldırarak, hostes yardımı ile makine bölümüne geçer.

              Bir müddet sonra, motor tamiri bitmiş, eli yüzü  yağ ve kapkara olan yaşlı yolcu lavaboya girip temizlendikten sonra,yine  yolcuların alkışlarıyla mahçup , mahçup yerine oturur.

                Amerika'ya kısa bir süre kala, hosteslerin koşuşturmaları dikkat çekmeye başlar. Tüm yolcular birşey mi oluyor diye merak etmeye başlayınca, hosteslerden birinin heyecanla anonsu merakları giderir.

              ---Sayın yolcularımız!. Bir yolcumuz aniden sancılandı. İçinizde doğumdan anlayan kimse varsa, lütfen acil olarak buraya gelsin.

               Çeşitli milletlerden oluşan yolcular birbirlerine bakarken, yine bizim ihtiyar yerinden kalkarak hostesler bölümüne yürür.

                Kısa bir süre sonra da, bir bebek ağlaması duyulur. Biraz sonra da, hostesin kucağında bir erkek bebek yolculara taktim edilir.

                Tabii olağan üstü yaşlı yolcu, sürekli alkışlarla yine sakince yerine oturur.

                            Köy Enstitülerin mimarı Tonguç ve ailesi

                Ancak, değişik ırktan, milletten olan yolcular meraklarını yenemediklerinden,

                ---Bu adam ki? diye sormaya başlarlar.

                Yaşlı adam sorulan bu soruya, sakince ayağa kalkarak,

                --- Ben Türk'üm. Köy Enstitüsü mezunu emekli bir öğretmenim. diyerek yerine oturur.                         Uçaktaki alkış , uçağın New -York' hava alanına inene kadar devam eder.