G

BODRUM GÜNLÜĞÜM

Burhan Bursalıoğlu

İlerisi için, Bodrum her ne kadar tedirginlik belirtileri gösteriyorsa da, burada bedenim, kafam rahat ediyor. Ufak tefek ağrılar yok oluyor. Başım dinleniyor.İstanbul’da gece saat 2-3 lere kadar uyuyamayan Burhan’ a , burada 12 de uyku geliyor. İstanbul’da eşim saat 9 dan önce kalkamazken, 6.30 da benim gibi ayakta oluyor, daha çok hareket ediyor,. daha zevkli yürüyüş yapıyoruz.

Bu kış Bodrum’da son 20 yılın en şiddetli yağmuru yağmış. Birçok evi su basmış, pergolalar uçmuş, fidanlar devrilmiş vs. Tabi bizde de ufak tefek hasar oldu. Onları tamir etmek ,gidermeye çalışmak bana zevk veriyor. Bahçeyi ekmek, sulamak, budamak, ilaçlamak sanki ezelden bahçıvanmışım gibi haz duyuyorum. Hele , hele kitaplarımın tozunu almak, onları tekrar tasnif edip düzenlemek en sevdiğim uğraşlardan oluyor.

Sabah 6.30 da kalktıktan sonra, , bahçeyi dolaşıyorum. İncir, kayısı, erik, nar, ayva, limon, armut mandalina ağaçlarımın arasına, 2008 in Eylülünde diktiğim dut fidanının verdiği siyah duttan 2-3 tane yiyorum. Yeni ektiğim çimleri suluyor, çiçeklerimin, özellikle güllerimin kuruyanlarını kesiyor, sulanacakları suluyorum. Sonra 1 saatlik yürüyüş, duş ve kahvaltı. Bahçede, pergolanın altında, çiçek ve güllerin yaydığı kokuların arasında, cıvıl, cıvıl serçelerin nağmeleri altında, bazen arılarla , kedilerle dostça, ortaklaşa yaptığımız kahvaltıda aldığım zevki , çok yerde bulmak olanağım olmadı. 9.30 a kadar ekstra iş olmazsa, işlerim bitiyor. Sitenin marketine gidip gazetemi ve diğer lüzumlu ihtiyaçlarını alıp , bahçede gazetemi, zamanım varsa kitabımı okuyor, öğleye kadar da bilgisayarda, gelen maillere, gazetelere, şöyle bir göz gezdirerek , neler yapılacaksa yapıyor ve öğleyi buluyorum. Bu arada saat 10 da eşim denize iner, ben evde daha sakin ortamda, karışanım olmadığı için, okuyacaklarımı kesintisiz devam ettiririm.

12 de eşim gelir. Duş ve yemek faslından sonra, öğle güneşinin etkisini azaltan kadar, ev içi işler yapılır ve saat 15 den sonra Turgut reis, Bodrum Yalıkavak’tan birine gidilir, yapılacak bir şey varsa o yapılır, marketler gezilir,bir çay bahçesinde dinlenilir ve 18-19 civarında eve gelinir.

Akşam sulaması, yemek, sonra da özellikle eşimin dizileri başlar. Ben de bilgisayarın önüne oturarak gerekli çalışmalarımı tamamlamaya çalışırım.Bodrum’ da haftanın hemen, hemen her günü Pazar oluyor. Salı, Perşembe, Cuma günleri Bodrum’un; Çarşamba günleri Orta kent-Yahşi’ ve Gümüşlük’ün , Cumartesi Turgutreis’in, Perşembe günü de Yalıkavak’ın pazarıdır.

Pazarı çok olan yerin müşterisi de çoktur. Bu bakımdan gelen turist çok fazla. Ama bunlar sadece kuru kalabalık yapmaktalar. Mağazalar bom boş. Esnaf tavla atıyor. Ben gelenlere “Pazar turisti” diyorum. Yakın Yunan adalarından, özellikle KOS adasından sabah gelip akşam giderler. Akşam gelip, sabaha kadar dolaşıp, eğlenerek, sabah gidenler de oluyor. Şişmanı –zayıfı, yaşlısı- genci, kısası – uzunu, minilisi – midilisi, mini minilisi – pantolonlusu, giyiniklisi – çıplağı, beyazı – karası, her çeşidi var. Bazıları da yani, göz zevkini okşamıyor değil…

Dün özel ziyeretlerimiz de vardı. Emirgan İlkokulu mezun öğrencilerimin anımsayacakları, sınıf ve okul arkadaşı Hatice Sezgün’ün, ameliyat olan babası Bilal Sezgün ‘ü ziyarete gittik. Hatice’nin ana okuluna giden , tıpkı Hatice’nın ikizi olan , ikizlerinin büyümüş hallerini görünce sevindik. İkizlerin babası Fatih’i de daha gençleşmiş gördüm. Galiba ikizler, babalarını hiç üzmüyorlar. Bu arada , Hatice’nin ağabeyi, Kamil Sezgün’ün 8 aylık eşi ‘ile de tanışmış olduk.

Sonuç olarak şunu belirtmek istiyorum. Bodrum, ilk yazımda da dikkat çektiğim gibi, eğer bu güzelim beldeye bakılır, gereken ihtimam gösterilir, yasaklara riayet edilir, yasalar uygulanır, halk beldelerini korursa, Bodrum, daha çok yıllar , zevkli hizmetini vermeye devam eder.